Sot do të flasim për gjimnastikën artistike, e quajtur edhe gjimnastikë olimpike, është një sport që përfshin një sërë lëvizjesh. Në këtë rast, këto lëvizje kërkojnë saktësi, forcë, fleksibilitet, shkathtësi, koordinim dhe ekuilibër. Prandaj, kontrolli i trupit është një nga karakteristikat kryesore të këtyre sportistëve. Do të mësoni pak për gjithçka në gjimnastikë:
Historia
Historia e gjimnastikës artistike është më e vjetër se sa mendojmë, besohet se grekët praktikonin lëvizje dhe akrobaci të ndryshme në disa pajisje me synimin për të arritur përsosmërinë fizike. Pra, gjimnastika greke ishte një përgatitje e trupit si për ushtrimin e sporteve të tjera ashtu edhe për stërvitjen ushtarake në atë kohë dhe përdoret edhe sot. Pedagogu gjerman Friedrich Ludwig Christoph Jahn ishte një nga ata që ishin përgjegjës për shndërrimin e gjimnastikës artistike në një modalitet sportiv. Ne e dimë se ai themeloi klube gjimnastike për të rinjtë e interesuar në këtë sport dhe gjithashtu krijoi disa pajisje që përdoren edhe sot. Në atë kohë, gjimnastika shihej si një praktikë e rrezikshme, kështu që Jahn u arrestua dhe gjimnastika në atë kohë u ndalua.
Shyqyr që nuk e lanë zhdukjen e këtij sporti, që aktualisht është ndër më të rëndësishmit në Olimpiadë. Kështu, disa gjermanë e çuan këtë sport në pjesë të tjera të Evropës dhe në mbarë botën. Më pas, në vitin 1881, u themelua Federata Evropiane e Gjimnastikës, e cila rezultoi në konsolidimin e këtij sporti. Kështu, që nga viti 1896, gjimnastika artistike ka qenë e pranishme në Lojërat Olimpike. Megjithatë, kategoria e femrave u përfshi në Lojërat Olimpike vetëm në vitin 1928 në Holandë dhe më pas femrat filluan të konkurrojnë. Praktika e gjimnastikës artistike mbërriti në Brazil në fund të shekullit të 19-të dhe filloi në shtetet jugore. E cila u dërgua në Brazil nga emigrantët evropianë. Në 1858, Shoqata e Gjimnastikës Joinville u themelua në Santa Catarina. Dhjetë vjet më vonë, një tjetër organizatë e këtij lloji u themelua në Porto Alegre: Shoqata e Gjimnastikës Porto Alegre.
Pas kësaj, ai filloi të praktikojë në Rio de Zhaneiro dhe São Paulo, në shekullin e 20-të. Ata filluan të praktikojnë gjimnastikë olimpike në klubet e qytetit. Kampionati i parë kombëtar u zhvillua në vitin 1950 midis atletëve nga São Paulo, Rio de Janeiro dhe Rio Grande do Sul. Më 25 nëntor 1978, u krijua Konfederata Braziliane e Gjimnastikës (CBG), organi përgjegjës për sportin në vend. Më pas ai iu bashkua Federatës Ndërkombëtare të Gjimnastikës (FIG), përgjegjëse për organizimin e garave botërore. Gara e parë olimpike braziliane u mbajt në Moskë në vitin 1980. Që atëherë, ky sport ka ardhur duke u rritur në vend.
Rregullat
Gjimnastika artistike fokusohet në përsosjen e lëvizjeve. Më pas, me radhë, gjimnastët kryejnë një sërë lëvizjesh që ndodhin në pajisje dhe në dysheme.
Pajisjet janë:
Përveç lëvizjeve në dysheme dhe kërcimeve të kryera nga gjimnastët, gjimnastika olimpike ka disa pajisje. Gjimnastët përdorin një lloj splinte në duart e tyre për të kryer këto lëvizje. Në çdo kategori pajisjet e përdorura janë të ndryshme, për burrat ka disa dhe për gratë ka një tjetër. Kështu, për praktikën femërore pajisjet kryesore janë:
- Shufra asimetrike – Gjimnast në gara me shufra asimetrike
- Balance shufra – Gjimnast në shufrat e bilancit
- Kërcim dhe tokë – Si femrat ashtu edhe meshkujt kryejnë lëvizje dhe kërcime në tokë.
Për praktikën mashkullore, pajisjet kryesore janë:
- Kalë pommel - Gjimnast që kryen lëvizje mbi kalin e gjilpërës
- Unaza – Gjimnast në unaza
- Shifrat paralele – Gjimnastja në garën e hekurave paralele
- Bare fikse – Gjimnast në një event bar fiks.
Gjimnastja pas kërcimit
Në provën e dyshemesë kryhen rrotullime, kërcime, hapa dhe lëvizje akrobatike nga të dy grupet dhe ato nuk mund të kalojnë kufirin e fushës në formë katrore me përmasa 12 metra në një anë. Burrat kanë 70 sekonda për të kryer lëvizjet. Gratë kanë 90 sekonda. Në garën solo të femrave ka një sfond muzikor, ndërsa në atë të meshkujve nuk ka muzikë që të shoqërojë lëvizjet.