Wiemy, że obecnie uprawia się coraz więcej sportów, dlatego dziś chcemy Wam przedstawić sport indywidualny, bardzo radykalny, uprawiany w morzu.
Dlatego możemy zacząć od stwierdzenia, że w surfingu wyzwaniem jest utrzymanie się na desce jak najdłużej, ślizganie się pod falami i wykonywanie wielu radykalnych manewrów o różnym stopniu trudności.
Nadal nie wiadomo dokładnie, kiedy pojawił się surfing, ale na podstawie nielicznych relacji, jakie posiadamy, niektórzy historycy bronią teorii, że pojawił się on na wyspach Polinezji, gdy tubylcy wyruszyli na połowy, i aby szybciej powrócić na suchy ląd, ślizgali się po falach swoimi łodziami.
Z czasem ta aktywność stała się nawykiem wśród tych cywilizacji. Inne teorie bronią Afryki Zachodniej jako miejsca narodzin surfingu.
Niedługo potem królowie Wysp Hawajskich zaczęli uprawiać ten sport, używając desek wykonanych z drewna pozyskanego z lokalnych drzew.
I to właśnie na Hawajach surfing stał się kulturą dla wielu ludzi. Jednak wraz z przybyciem Europejczyków na wyspy w 1778 r. surfing, jak również wszystkie cechy kulturowe tubylców, zostały stłumione.
Na początku XX wieku surfing stopniowo odżywał z powodu zainteresowania cudzoziemców nauką tego sportu. W 1908 roku powstał klub „The Hawaiian Outrigger Surf and Canoe Club”.
Można powiedzieć, że ten sport stał się bardzo popularny dzięki wypromowaniu go przez mistrza olimpijskiego w pływaniu z Hawajów, a więc dzięki Duke'owi Kahanamoku.
Wszystko wydarzyło się mniej więcej w roku 1920, kiedy to pierwsze mistrzostwa zaczęły pojawiać się w Stanach Zjednoczonych, w Kalifornii.
Pierwszą deskę surfingową wykonano z płyty pilśniowej i wyprodukował ją w 1949 roku Bob Simons.
Surfing stał się sportem profesjonalnym w 1960 roku. Obecnie organizacją, która organizuje światowy cykl surfingowy, jest ASP (Association of Surfing Professionals).
Można powiedzieć, że współcześnie niektórzy surferzy rzucają wyzwanie naturze, szukając największych fal do surfowania.
Aby dotrzeć do tych fal, ludzie są ciągnięci skuterem wodnym w stronę gigantycznych fal, których wysokość może przekraczać 20 metrów. Metoda ta znana jest jako metoda holowania.
Linie surfingowe to:
- Klasyczny – kładzie większy nacisk na styl niż na siłę.
- Nowoczesny – przywiązuje większą wagę do siły i radykalizmu niż do stylu
Najbardziej radykalne manewry surfingowe to:
- Rurka – surfer jest otoczony falą, „wewnątrz” niej.
- Aerial – surfer wykorzystuje falę jako rampę, wzbija się w powietrze i „ląduje” ponownie pod wodą.
Inne manewry to: obrót o 360°, cięcie, rozerwanie, kopanie, trzaśnięcie i floater.
Surfing mogą uprawiać dzieci od 5 roku życia, pod warunkiem, że potrafią pływać.
Jeśli więc interesujesz się tym sportem i chcesz go uprawiać, a nawet zachęcić do tego swoje dziecko, skorzystaj z okazji i zacznij jak najszybciej, bo im więcej będziesz ćwiczyć, tym większe będą twoje umiejętności, a potencjalnie staniesz się najlepszym surferem na świecie.